Στην πραγματικότητα οι σοβάδες, είναι ένα κομμάτι της κατασκευής που είναι χρονοβόρο και αρκετά «βρώμικο». Εκτός από την τιμή ανα τετραγωνικό και τα τρεχόμετρα,υπάρχουν κι άλλα κόστη όπως απαραίτητα υλικά που θα πρέπει να προστεθούν, για την σωστή και ολοκληρωμένη εργασία: υαλοπλέγματα, νευρομετάλ, στεγανωτικά γαλακτώματα και πιθανώς ίνες ενίσχυσης του κονιάματος.
Εάν έχετε κάνει έναν προϋπολογισμό χρησιμοποιώντας την τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο επί τα τετραγωνικά μέτρα τοιχοποιίας που έχει η οικοδομή σας,να έχετε υπόψη ότι οι περισσότεροι τοίχοι θα σοβατιστούν σε δύο πλευρές.
Σε ότι αφορά το χρόνο, να περιμένετε ότι οι σοβάδες μιας 2όροφης οικοδομής με κατόψεις περίπου 100τμ ανά όροφο, θα πάρουν τουλάχιστον τρεις εβδομάδες. Αν οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς (πολύ χαμηλές ή πολύ ψηλές θερμοκρασίες) είναι εύκολο αυτό το χρονικό διάστημα να διπλασιαστεί. Όταν τελικά ολοκληρωθεί η φάση των σοβατισμάτων, η οικοδομή θα χρειαστεί ένα καλό καθάρισμα από τα άχρηστα μπάζα, για να μπορέσουν τα επόμενα συνεργεία να εργαστούν.

Θετικά χαρακτηριστικά του σοβά:
1) Μόνωση: η λεπτή αυτή στρώση του σοβά μονώνει τους τοίχους από τούβλο και τις κολώνες και τα δοκάρια του σκελετού (από μπετό) και από μεταβολές της θερμοκρασίας και από την υγρασία αλλά και από εξωτερικούς θορύβους. Παρόλο που οι μονωτικές ιδιότητες του σοβά για καθένα από τα τρία παραπάνω είναι μικρές, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν αμελητέες όταν προσθέσουμε και τα τρία μαζί. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι ο σοβάς συμβάλει στην καλύτερη μόνωση της οικοδομής μας. Ας μην ξεχνάμε ότι θα έχουμε –μάλλον- ήδη θερμομονώσει τον φέροντα οργανισμό με φελιζόλ (κολώνες και δοκάρια) ενώ οι εξωτερικές τοιχοποιίες, αποτελούμενες από από διπλούς τοίχους, θα έχουν πάλι φελιζόλ στο κενό που δημιουργείται ανάμεσα στους δύο τοίχους.
2) Προστασία: ο σοβάς παρέχει ένα επιπλέον στρώμα προστασίας ειδικά στο σκυρόδεμα. Δεν είναι απαραίτητο, αφού συχνά έχουμε και ανεπίχριστα σκυροδέματα, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι αυτή η επιπλέον στρώση κονιάματος, προσθέτει ένα βαθμό προστασίας αφού στην περίπτωση του επιχρισμένου σκυροδέματος, το τελευταίο είναι προστατευμένο από την άμεση επαφή με τις καιρικές συνθήκες. Προσοχή όμως να μην έρχεται ο σοβάς σε επαφή με οπλισμούς που δεν έχουν επικαλυφθεί από σκυρόδεμα. Σ’αυτή την περίπτωση ο ασβέστης που περιέχεται μέσα στο σοβά σύντομα θα διαβρώσει τον οπλισμό. Ακόμα παρέχει και μία αρκετά σημαντική πυροπροστασία σε ότι καλύπτει. Για παράδειγμα στην περίπτωση ενός μεταλλικού σκελετού, ο σοβάς θα αποτελέσει την πρώτη γραμμή αντίστασης έναντι της καταστροφικής δύναμης της φωτιάς.

3) Εμφάνιση: Συνδυάζοντας και τα παραπάνω, το σοβάτισμα είναι πιθανώς ο οικονομικότερος τρόπος για να αποκτήσουμε μία ικανοποιητική, λεία και ομοιόμορφη εμφάνιση στο εξωτερικό και εσωτερικό της οικοδομής μας. Ο σοβάς θα διαστρωθεί ώστε να δώσει μία επίπεδη και λεία τελική επιφάνεια, καλύπτοντας όλες τις ανωμαλίες του μπετού ή των τούβλων. Στην πραγματικότητα, θα σκεπάσει και όλες τις μικρές κακοτεχνίες που μπορεί να υπάρχουν (και που οπωσδήποτε είναι σχεδόν αδύνατο να απουσιάζουν τελείως από μία κατασκευή).

Ας δούμε όμως τα υλικά του σοβά και τον τρόπο διάστρωσής του:

Ο σοβάς είναι ένα κονίαμα αποτελούμενο από άμμο, νερό, τσιμέντο και ασβέστη και σε κάποιες περιπτώσεις μαρμαρόσκονη αντί για άμμο και άσπρο αντί για το συνηθισμένο γκρί τσιμέντο. Η σωστή αναλογία των υλικών  εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως λ.χ. η υγρασία των υλικών, το υπόστρωμα που θα χρησιμοποιηθεί αλλά και τις καιρικές συνθήκες την χρονική στιγμή του σοβατίσματος.Η διάστρωση του σοβά γίνεται συνήθως σε τρείς φάσεις: πεταχτό, λάσπωμα και μάρμαρο, ενώ μπορεί να γίνει με το χέρι ή με ειδική αντλία (πρέσσα) που το πετάει με δύναμη πάνω στον τοίχο που σοβατίζουμε. Το συνολικό πάχος των τριών στρώσεων πρέπει να είναι 2 έως 3 εκατοστά για τους τοίχους και οπωσδήποτε λιγότερο για τα ταβάνια. Το λάσπωμα είναι το παχύτερο από τα τρία στρώματα. Η χρήση αντλίας είναι η πιο ενδεδειγμένη στις μέρες μας γιατί προσφέρει οικονομία χρόνου και εργατικών σε σχέση με το να γίνει η ίδια εργασία με το χέρι Που σημαίνει χαμηλότερη προσφορά εκ μέρους του εργολάβου και λιγότερα ένσημα!

Αναλυτικά οι τρεις φάσεις του σοβατίσματος είναι:

 

α) το πεταχτό (όπως δηλώνει και το όνομά του) δεν λειαίνεται καθόλου και δεν χρειάζεται να έχει μεγάλο πάχος, γιατί σκοπός του είναι να αφήσει ένα τραχύ υπόστρωμα το οποίο θα προσφέρει ισχυρή πρόσφυση για το επόμενο στρώμα (που είναι και το βασικό στρώμα του σοβά), δηλ. το λάσπωμα. Ωστόσο, στην φάση αυτή πρέπει να τοποθετηθούν και οι οδηγοί (ψευτόκασσες) που θα καθορίσουν το πάχος της επόμενης στρώσης, καθώς και το υαλόπλεγμα. Οι οδηγοί πρέπει να τοποθετούνται αλφαδιασμένοι και στην ίδια οριζόντια ευθεία ώστε να οριοθετούν το λάσπωμα που θα ακολουθήσει, παράγοντας επίπεδη και κατακόρυφη τελική επιφάνεια. Το υαλόπλεγμα (πλέγμα από πλαστικό υλικό, συνήθως μπλε χρώματος), πρέπει να τοποθετείται σε όλα τα σημεία που το υλικό του υποστρώματος αλλάζει: τούβλα – σενάζ, τούβλα – μπετό, τούβλα-φελιζόλ, μπετό – φελιζόλ, μπετό – λάσπη που σκεπάζει κανάλια ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, κλπ. Το ενισχυτικό αυτό υλικό (το υαλόπλεγμα) συνδέει τα δύο διαφορετικά υλικά με το σοβά, προστατεύοντας τον δεύτερο από ρηγματώσεις που θα αλλιώς θα προκαλούσαν οι συστολοδιαστολές λόγω θερμοκρασιακών αλλαγών αλλά και οι μικρές σεισμικές δονήσεις που τυχόν θα συμβούν. Το υαλόπλεγμα πρέπει πάντα να τοποθετείται μετά το πεταχτό και ποτέ πρίν όπως φαίνεται στην εικόνα απέναντι. Στην περίπτωση που υπάρχει κάποιο σημαντικό κενό που θα απαιτήσει μεγαλύτερο πάχος σοβά από τα 2-3 εκ. που προαναφέραμε, τότε το κενό αυτό θα πρέπει να ενισχυθεί με μεταλλικό πλέγμα που είναι γαλβανισμένο ώστε να μην διαβρωθεί από τον ασβέστη που περιέχει ο σοβάς (νευρομετάλ).  

Στις γωνίες και αντί για οδηγούς είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν γωνιόκρανα ώστε να πετύχουμε καλύτερες κατακόρυφες και ολόισες γωνίες.

β) Η επόμενη φάση – το λάσπωμα – που είναι και η παχύτερη από τις τρεις γίνεται γεμίζοντας την επιφάνεια ανάμεσα στους οδηγούς με σοβά και ακολούθως επιπεδώνοντας την επιφάνεια αυτή με τη χρήση μίας φαρδιάς πήχης την οποία ο τεχνίτης τρέχει πάνω στην επιφάνεια του τοίχου, ακουμπώντας την συγχρόνως πάνω στους εκατέρωθεν οδηγούς (μεταλικά πηχάκια). Όταν ολοκληρωθεί το λάσπωμα οι οδηγοί αφαιρούνται και γεμίζονται με λάσπη και αυτοί. Τέλος στην επιφάνεια του σοβά ο μάστορας θα τραβήξει κυματιστές γραμμές (συνήθως με μία μεγάλη χτένα) ώστε να βελτιώσει την πρόσφυση της επόμενης στρώσης. Στο σοβά του λασπώματος είναι καλό να προστίθεται στεγανωτικό μάζης (συνήθως γαλακτώδους μορφής), πράγμα που θα καταστήσει αυτή τη στρώση λιγότερα διαπερατή από υγρασίες. Ένα άλλο πρόσθετο που θα ωφελούσε σημαντικά στην αντοχή του σοβά από ρηγματώσεις είναι διάφορες (συνθετικές συνήθως) ίνες οι οποίες οπλίζουν το κονίαμα.

γ) Η τελευταία στρώση του σοβά είναι το μάρμαρο. Σ’αντίθεση με τα προηγούμενα δύο στρώματα, αντί για άμμο χρησιμοποιούμε μαρμαρόσκονη και αντί για γκρι τσιμέντο  χρησιμοποιούμε άσπρο, ενώ για να πετύχουμε αυτό που τελικά είναι μία άσπρη τελική επιφάνεια, επίπεδη, λεία και έτοιμη για βάψιμο χρειάζεται τρίψιμο με τριβίδι. Αυτός ο τύπος τελικής επιφάνειας ονομάζεται τριφτό και παρόλο που δεν είναι ο μοναδικός είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος.

https://www.facebook.com/SobatismataPantosTypouBlachakes?ref=hl

Σημεία που πρέπει να προσέξουμε:

• Χρησιμοποιούμε μόνο έμπειρο και εξειδικευμένο συνεργείο.
•  Η φτηνή τιμή ,σε πολλές περιπτώσεις επηρεάζει την ποιότητα κατασκευής που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να κατασταθεί και επικίνδυνη για την ανθρώπινη ζωή.
• Δεν σοβατίζουμε όταν η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από 5 ή ψηλότερη από 35 βαθμούς Κελσίου.
• Ο ασβέστης πρέπει να είναι καλής ποιότητας και τελείως σβησμένος.
• Η σοβατισμένη επιφάνεια πρέπει να συντηρείται με κατάβρεγμα ιδιαίτερα αν ο καιρός είναι θερμός και ξηρός για να μην σκάει ο σοβάς.
• Οι τρεις στρώσεις πρέπει να γίνονται με χρονική απόσταση μεταξύ τους, γιατί τα κονιάματα αυτά συρρικνώνονται. Αν η επόμενη στρώση πέσει πριν προλάβει η προηγούμενη να συρρικνωθεί, τότε θα ρηγματωθεί αφού το υπόστρωμα της δεν θα είναι σταθερό.
• Για να αποφύγουμε μερεμέτια, θα πρέπει στα παράθυρα και στις πόρτες να τοποθετηθούν οι μαρμαροποδιές αμέσως μετά το λάσπωμα και πριν από το μάρμαρο.
• Η τοποθέτηση ψευτόκασων στα παράθυρα και τις πόρτες αν και δεν είναι απαραίτητη, είναι ο συνηθέστερος τρόπος για να εξασφαλίσουμε ευθύγραμμα και ορθογωνικά ανοίγματα. Ακολούθως ο σοβατζής θα χρησιμοποιήσει τις ψευτόκασες σαν οδηγούς. Έτσι η πιθανότητα ενός στραβού ανοίγματος μειώνεται και το ίδιο και η πιθανότητα να χρειαστεί ένα άνοιγμα σκάψιμο ή κλείσιμο με μεγάλη ποσότητα σφραγιστικής σιλικόνης.
• Οι μαρμαροποδιές των παραθύρων θα πρέπει να τοποθετηθούν κατά τη διάρκεια των σοβατισμάτων. Συνήθως μετά το λάσπωμα και πριν το μάρμαρο.
• Θα πρέπει οι σοβάδες να προηγηθούν της σκεπής εάν έχουμε τοιχία πάνω από σκεπές. Εάν δεν έχουμε τέτοια τοιχία, καλύτερα θα είναι να προηγηθεί η σκεπή για να μην μείνουν μερεμέτια. Εάν μείνουν μερεμέτια, θα χρειαστεί ο σοβατζής να μας ξανά επισκεφτεί μετά το τέλος των εργασιών κατασκευής της σκεπής (αυτό αυξάνει τον προϋπολογισμό κόστους και χρόνου).

             Παραδοσιακος Σοβας Με Το Χερι

 

https://www.facebook.com/SobatismataPantosTypouBlachakes?ref=hl 

 

                                 
                           https://www.facebook.com/SobatismataPantosTypouBlachakes?ref=hl

Τι είναι η θερμοπρόσοψη;

Το σύστημα εξωτερικής θερμοπρόσοψης εφαρμόζεται στην εξωτερική πλευρά των κτιρίων σε νέες ή παλαιές κατοικίες και αποτελείται από θερμομονωτικό υλικό συνήθως διογκωμένη πολυστερίνη και σε ειδικές περιπτώσεις πετροβάμβακα ή εξηλασμένη

πολυστερίνη, το οποίο «σοβατίζεται» με ένα πολυμερισμένο κονίαμα το οποίο προσφέρει ισχυρή μηχανική αντοχή και στεγανοποίηση. Με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιούνται οι θερμικές απώλειες του κτιρίου από τους εξωτερικούς τοίχους και έχει μεγάλη αποτελεσματικότητα κυρίως τους θερινούς μήνες στην εξοικονόμηση ενέργειας. Τα σημαντικά πλεονεκτήματα του συστήματος είναι:

1. Ολοκληρωμένη θερμομόνωση χωρίς να δημιουργούνται θερμογέφυρες στα στοιχεία του κτιρίου από σκυρόδεμα π.χ δοκάρια, κολώνες, τοιχεία κ.λ.π
2. Προστατεύει τις επιφάνειες των τοίχων από υγρασίες, διότι δεν δημιουργούνται συνθήκες υγροποίησης υδρατμών στο εσωτερικό του κτιρίου ή μέσα στον τοίχο.
3. Δημιουργείται μεγάλη θερμοχωρητικότητα στις επιφάνειες των τοίχων, η οποία συσσωρεύεται και επανακτινοβολεί στο εσωτερικό του κτιρίου, εντείνοντας το φαινόμενο των θερμικών νησίδων στην πόλη. Αντιθέτως δεν συμβάλει στη αύξηση της θερμοκρασίας της πόλης κατά τους θερινούς μήνες, διότι εμποδίζει την θερμοσυσσώρευση κατά το θέρος, όπως κάνουν οι τοίχοι των συμβατικών κτιρίων.
4. Επιτρέπει την πλήρη εκμετάλευση του χώρου και δε μειώνει το εμβαδόν του, δεδομένου ότι επιτρέπει την τοποθέτηση της θερμοπρόσοψης εκτός του εμβαδού της επιτρεπόμενης προς ανέγερση επιφάνειας
5. Μειώνει το κόστος συντήρησης του κτιρίου, προστατεύει τα στοιχεία του σκυροδέματος του κτιρίου από ρηγματώσεις.
6. Η εφαρμογή του συστήματος εξοικονομεί τη δημιουργία μπαζών, λόγω της χρήσης ειδικών πολυμερισμένων κονιαμάτων τα οποία τοποθετούνται σε μικρό πάχος. Η ποιότητα κατασκευής του συστήματος χαρακτηρίζεται ως πολύ υψηλή, καθώς χρησιμοποιούνται ειδικά πρόσθετα τεμάχια για την προστασία των γωνιών, νεροσταλάκτες, υαλόπλεγμα για τον οπλισμό σ’ όλη την επιφάνεια εφαρμογής του επιχρίσματος

Για τη σύγκρισή του με το συμβατικό- στην Ελλάδα- τρόπο σοβατίσματος πρέπει να ληφθούν υπόψη τέσσερεις σημαντικοί οικονομικοί παράμετροι που το καθιστούν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό:

α) Εξοικονομούνται επιπλέον τετραγωνικά μέτρα λειτουργικού χώρου λόγω της θερμοπρόσοψης εξωτερικά της τοιχοποιίας.

β) Διπλασιάζεται η θερμομονωτική αντίσταση της τοιχοποιίας

γ) Διπλασιάζεται ο χρόνος που χρειάζεται για τη συντήρηση των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου.

δ) Βαθμονομείται υψηλά το κτίριο ως προς την ενεργειακή του σήμανση (βλ. ενεργειακή ταυτότητα των κτιρίων).

Κατά συνέπεια εύκολα διακρίνεται ότι το κόστος εξωτερικής θερμομόνωσης είναι πολύ πιο οικονομικό από ένα συμβατικό τρόπο δόμησης (δηλαδή με διπλή τουβλοδομή και ενδιάμεσα το θερμομονωτικό υλικό) και μάλιστα από την ημέρα κιόλας εφαρμογής του. Αυτό συμβαίνει κυρίως από τα α) και δ) της πιο πάνω οικονομικής σύγκρισης.

Για μια παλαιά κατοικία όπου είτε δεν έχει θερμομόνωση στην τοιχοποιία είτε αυτή είναι ελλιπής, η εξωτερική θερμομόνωση παρουσιάζεται ως η μόνη αξιόπιστη λύση θερμικής προστασίας του κτιρίου.

Η εξωτερική θερμομόνωση όμως μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο και στην ανάπλασή του αυξάνοντας την αξία του. Αυτή η αύξηση της αξίας δεν επιτυγχάνεται μόνο μέσα από την ανάπλαση αλλά και από δύο ακόμη παραμέτρους: από την καλύτερη βαθμονόμηση του κτιρίου στην ενεργειακή του ταυτότητα αλλά και από την αύξηση της ζωής του και τη μείωση του κόστους συντήρησής του.

Η εξωτερική θερμομόνωση είναι ο πλέον συνηθισμένος τρόπος δόμησης στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι μάλιστα απορίας άξιο πως στην Ελλάδα, όπου οι θερμοκρασίες παρουσιάζουν μεγαλύτερο εύρος φάσματος από την υπόλοιπη Ευρώπη, το σύστημα αυτό καθυστέρησε τόσο πολύ να εφαρμοσθεί. Απορίας άξιο μάλιστα είναι, πως ακόμη και σήμερα μετά από τουλάχιστον μια δεκαετία έναρξης εφαρμογής του συστήματος οι περισσότερες νέες κατασκευές χρησιμοποιούν τα συμβατικά επιχρίσματα. Αυτό δείχνει και ένα σημαντικό πρόβλημα του τεχνικού κόσμου της χώρας ως προς την επιμόρφωσή του.

Αποτέλεσμα αυτού του ελλείμματος είναι οι κτιριακές κατασκευές στη χώρα μας να παρουσιάζουν σημαντικό αριθμό ευπαθών σημείων τουλάχιστον στο εξωτερικό κάθετο κέλυφός τους. (πηγή Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εταιριών Μόνωσης)

https://www.facebook.com/media/set/?set=a.423546331080833.1073741848.375463069222493&type=1

ΤΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΤΟΙΜΟΥ ΣΟΒΑΤΙΣΜΑΤΟΣ

Α. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΣΟΒΑΤΙΣΜΑΤΟΣ

Η παρασκευή του υλικού σοβατίσματος ( ανάμιξη τσιμέντου, άμμου, ασβέστη ) πριν από την εμφάνιση των έτοιμων σοβάδων στην αγορά, γινόταν στο εργοτάξιο με μπετονιέρες. Αυτή όμως η διαδικασία παρασκευής παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα ελέγχου του τελικού προϊόντος. Ειδικότερα αφορούν:

• Την σύνθεση του υλικού του οποίου τόσο η καθαρότητα όσο και η κοκκομετρία των αδρανών υλικών του, δεν είναι δυνατό να καλύψουν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, διότι η χύδην ρίψη των πρώτων υλών παρασκευής - του υλικού για σοβάτισμα – συνεπάγεται και ακατάλληλες προσμίξεις (χώματα ή άλλα αδρανή υλικά. )
• Την αναλογία αναμίξεως του υλικού η οποία δεν εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση την σταθερότητα του τελικού μίγματος, διότι δεν γίνεται ακριβής ανάμιξη των υλικών και του ύδατος.

Β. ΣΟΒΑΤΙΣΜΑ ΜΕ ΕΤΟΙΜΑ ΕΠΙΧΡΙΣΜΑΤΑ

Οι έτοιμοι σοβάδες σήμερα καθιερώνονται όλο και περισσότερο στην αγορά λόγω μιας σειράς πλεονεκτημάτων που προσφέρουν σε όλα τα στάδια παρασκευής και εφαρμογής τους, στη βελτίωση των συνθηκών εργασίας αλλά και την μείωση του εργατικού κόστους
Οι έτοιμοι σοβάδες σε σακί ή silo έχουν προαναμεμιγμένα επακριβώς τα συστατικά τους και είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν είτε με το χέρι είτε με μηχανές σοβατίσματος.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΤΟΙΜΩΝ ΕΠΙΧΡΙΣΜΑΤΩΝ

Οι έτοιμοι σοβάδες προσφέρονται είτε σε σάκους είτε σε silo και εξασφαλίζουν:

• Εγγυημένη ποιότητα και καθαρότητα πρώτων υλών.
• Σταθερή και κατάλληλη κοκκομετρία των αδρανών υλικών.
• Προανάμιξη των υλικών σε συγκεκριμένες και σταθερές αναλογίες.
• Ελεγχόμενη σκληρότητα αδρανών.
• Τήρηση όλων των προβλεπόμενων προδιαγραφών παραγωγής.
• Ελεγχόμενες ιδιότητες και αντοχές του τελικού προϊόντος.

Άλλοι σημαντικοί παράγοντες των έτοιμων σοβάδων είναι:

• Μπορούν να αναμειχθούν είτε σε μπετονιέρα, για εφαρμογή με το χέρι είτε με μηχανές σοβατίσματος.
• Εξοικονομείται χώρος εργασίας, αφού ο έτοιμος σοβάς βρίσκεται συσκευασμένος σε σάκους, (αποθηκεύονται και τακτοποιούνται εύκολα ) ενώ διευκολύνονται και οι εργάτες οι οποίοι έχουν άνεση κινήσεων, αποδίδουν έτσι περισσότερο στη δουλειά τους και δεν υπάρχει απώλεια υλικών όπως όταν αυτά βρίσκονται χύδην.
• Εξασφαλίζουν καλύτερη πρόσφυση σε οποιοδήποτε υπόστρωμα, καλύτερη στεγανότητα και θερμομόνωση καθώς και μεγαλύτερη αντοχή σε μηχανικές καταπονήσεις.

Γ. ΕΓΧΡΩΜΟΙ ΣΟΒΑΔΕΣ

Η χρησιμοποίηση έγχρωμου σοβά είναι μια πολύ καλή λύση για μείωση του κόστους κατασκευής διότι ταυτόχρονα με την εφαρμογή του σοβά εξασφαλίζεται και ο χρωματισμός της επιφάνειας χωρίς να χρειάζεται ξανά βάψιμο.
Άλλα πλεονεκτήματα είναι ότι:
• Τα χρώματα δεν αλλοιώνονται από τις καιρικές συνθήκες διότι το χρώμα εμπεριέχεται σε όλη τη μάζα του σοβά.
• Δεν χρειάζονται συντήρηση και σε περιπτώσεις μικροχτυπημάτων των επιχρισμένων επιφανειών δεν χρειάζεται βάψιμο διότι το χρώμα του υπάρχει σε όλο το πάχος του σοβά.
• Μπορεί να εφαρμοσθεί σε όποιο σχέδιο θέλουμε ( λείο, χωριάτικο κτλ )
• Ο έγχρωμος σοβάς μπορεί να βαφεί πολύ εύκολα με διαφορετικό χρώμα, όποτε θελήσουμε να αλλάξουμε χρωματισμό.

Δ. ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟΙ ΣΟΒΑΔΕΣ

• Οι θερμομονωτικοί σοβάδες εξασφαλίζουν με μία μόνο εργασία την επίχριση και θερμομόνωση της τοιχοποιίας. Οι σοβάδες αυτοί περιέχουν συνήθως σε ποσοστό 70% ως 75% πέρλες διογκωμένης πολυστερίνης εμποτισμένες με συγκολλητική ουσία και κατά 25% τσιμέντο, υδράσβεστο και άλλα υλικά που βελτιώνουν την πλαστικότητα και συνεκτικότητα του σοβά.

• Οι αδιάβροχοι σοβάδες μας επιτρέπουν ακόμη και τον καθαρισμό της τοιχοποιίας ρίχνοντας νερό με το λάστιχο ποτίσματος ώστε να απομακρυνθούν σκόνες και ρύποι που συγκεντρώνονται με την πάροδο του χρόνου .

Η θερμομόνωση δίνει ενεργειακή αυτοτέλεια στο σπίτι, διασφαλίζει την ομαλότητα στην μετάβαση από εποχή σε εποχή και προσφέρει τα οφέλη της σε κάθε περίπτωση με ένα τρόπο συνεπή και αποδοτικό, ώστε να έχουμε ζέστη το χειμώνα και δροσιά το καλοκαίρι.  

H Καλύτερη Επιλογή Για Μόνωση Στο Σπίτι Σου 

https://www.facebook.com/SobatismataPantosTypouBlachakes

         

                                 

                                          https://www.facebook.com/sobatisma.tapantos.typoy
         
                                                  email : vlaxakis-domisi@hotmail.com